زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابوعلی حسن بن عمر اصفهانی





ابوعلی حسن بن عمر اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن ششم هجری می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



حافظ ابوعلی حسن بن عمر بن حسن بن یونس اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن ششم هجری است. در اصفهان، خراسان، عراق و نیشابور استماع حدیث کرده و در اصفهان مجلس املای حدیث داشته است.
وی کتابی به نام «مئه حدیث عن مئه شیخ» تالیف نموده و ابوالنّجم طالب بن زید این کتاب را از او روایت می‌کند.
[۵] تاریخ نیشابور، ص۲۷۸.

[او از ابومحمّد عبداللّه بن عبیداللّه بن بیع، ابوعمر بن مهدی و ابن صلت در بغداد حدیث نقل کرده است.
[۶] فارسی، عبدالغافر بن اسماعیل، المختصر من کتاب السیاق، ص۱۶-۱۷.
]

۲ - پانویس


 
۱. سمعانی، عبدالکریم، التحبیر، ج۱، ص۳۱۱.    
۲. سمعانی، عبدالکریم، التحبیر، ج۱، ص۳۵۶.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۸، ص۳۳۷.    
۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۲، ص۱۲۲.    
۵. تاریخ نیشابور، ص۲۷۸.
۶. فارسی، عبدالغافر بن اسماعیل، المختصر من کتاب السیاق، ص۱۶-۱۷.


۳ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۲۸.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.